زیر درست ها خط بکشید
در قسمت اول سری مهارت های ارتباطی یکی از نگرش های اشتباهی که در رابطه با نوجوان ها مطرح کرده بودیم، این بود که انتظار داشته باشیم در سطح ما فکر و عمل بکنند. این انتظار زمانی می تونست درست باشه که دانش و تجربه هم به صورت ژنتیکی منتقل می شد ولی همچین اتفاقی نمی افته و بچه های ما از صفر شروع می کنن و قطعا دانش و تجربه فرزندان ما چندین لول پائین تر از ما هست و دقیقا برای همینه که اگر فرزند ما ده کار اشتباه انجام می ده و یک کار درست، ما باید زیر همان کار درست خط بکشیم.
این رفتار ما باعث می شه، بچه عملکردهای مثبت خودش رو بشناسه و سعی کنه از این هم بهتر باشه. ما با اینکار فرزندمون رو روی نقاط قوتش متمرکز می کنیم و باعث می شیم خودش رو دوست داشته باشه. و کسی که خودش رو دوست داشته باشه، به صورت اتوماتیک سعی می کنه ضعف های خودش رو برطرف بکنه و ما هم از این فرصت استفاده می کنیم و به کمترین تلاش هاش اهمیت می دیم و باعث می شیم کم کم به ادم بهتری تبدیل بشه.
این کار ما بذر عزت نفس و اعتماد به نفس رو دل فرزندمون ابیاری می کنه و باعث میشه فرزند ما باورهای مثبتی نسبت به خودش پیدا کنه.
فقط عجله نداشته باشید. همونطور که راه رفتن رو یک شبه بلد نشده، رفتارهای دیگه هم یک شبه اصلاح نمی شه و باید صبور باشیم و زیاد تحت فشار قرارش ندیم.
حرکت از جایی شروع می شه ما تفاوت بین انکسی که هستیم و انکسی که می تونیم باشیم رو درک کنیم ولی انرژی لازم برای این حرکت از تشویق ها و تائید های موفقیت های قبلی بدست میاد. یعنی ما برای رشد فرزندمون یه جاهایی باید افق های پیش رو رو براش نشان بدیم و یه جاهایی هم موفقیت هاش رو مرور کنیم. ترکیب این دو تا کار باعث می شه نه دچار غرور بشه و نه یاس. موفق باشید
کاری که ما باید انجام بدیم اینه که بدونه می تونه بهتر از این هم بود.از این روش به هیچ عنوان نباید پس از انجام دادن عملکرد مثبت استفاده کنید و در ضمن نباید زیاد در این مورد افراط کنید چون باعث می شه نتونه از قدم های موفقیت امیز لذت ببره و انرژی بگیره و دچار کمالگرایی می شه.
